شکر حق که مـادرزاد بندگان یکـتائیم            با ولایت مـولا، عـبـد کـوی طـاهـائیم

افتخـار ما این است ما اسیـرِ مولائـیم            از ازل گـرفـتـار سـاربـان زهــرائـیـم

مـا هـمـه عــنـان دار نـاقـۀ عـــروس او

با سرود "من مثلی" جمله خاک بوس او

سر فراز هر قـومـیم سربـزیر دلداریم            از عروس و داماد آسمان نشان داریم

در عروسی اش دعوت با تمام حضاریم            حرمت عـروسش را تا ابـد نگهـداریم

مـا غـلام زهـرائـیـم، عـبـد حـیـدر کرار

جان،به رسم تبریک است نذر احمد مختار

شرح حال این زوجین سوره‌های قرآنی            ذکر و وصف این هر دو آیه‌های رحمانی

حمد و مدح زیباشان خطبه‌های طولانی            جایگـاه والاشـان غـرفه‌های رضوانی

حاصل هـمـین تـزویج، یـازده امـام دین

مهـرشان کـمـال دین، فعـلـشان پـیام دین

حجت خدا حیدر، عصمت خدا زهـرا            لنگـر زمین حـیـدر، لنگـر سما زهـرا

محور فلک حـیدر، محـور کـسا زهرا            صاحب جزا حـیدر، شافع جـزا زهـرا

هردو مظهر توحـیـد، هردو مظهر کوثر

هردو کفو هم یعنی، هردو محو یکدیگر

صوت خطبه خوانِ این عقد آسمانی را            بشنو با صدای هـو نـغـمـه نـهـانی را

خوش به غمزه میخواند بانوی جنانی را            این چنین روایت شد عـقد جاودانی را

گـفته حق: وکـیلم من؟ گـفت فاطمه، بـله

بر شـمـا دلـیـلم من؟ گـفت فـاطـمه، بـلـه

این عروس و این داماد عاشقند و دلداده            شد اثاث این بانو یک جهـیـزیه، ساده

ظرف و چادر و معجر یک حصیر و سجاده            ذوالـفـقـار مـولا و یـک غـلاف آمـاده

بی سپر عـلی آمد چون سپـر نمی خواهد

او مدافـعی غیر از پشت در نمی خواهد

بهر نو عروسان است فعل فاطمه مصداق            عـطر این خبر پیچـید در تمامی آفـاق

در شب عروسی هم فاطمه کند انفـاق            داده بر محـبّانش درس برترین اخلاق

فـاطـمه به یک سائل داد بهترین رختش

با دو کهنه پـیـراهـن رفـت خانه بخـتـش

حرف کهنه پیراهن گرچه ماجرا دارد            لا اقـل به مـقـدارِ یک گـریـز جا دارد

ذکر کهـنـه پـیـراهـن یـاد کـربـلا دارد            دستـبـاف مـادر هم جای بوسه‌ها دارد

نـیـزه کی دهـد بـوی بوسه‌های مـادر را

زخمه میکشد روی بوسه‌های خواهر را